آموزشی

وقتی می خواهم شیرین ترین لحظات را بدون پدر و مادر بگذرانم، بیشتر مردم در مورد یک داستان مشابه می گویند: آن ها از نظارت بزرگسالان دور بودند، در فضای باز، با دوستان، با یک چالش مواجه بودند و کاری کمی خطرناک انجام می دادند.

در بسیاری از مقاطع زندگی فرزندانمان، باید کنار برویم، از بزرگسالان دیگر بخواهیم که مسئولیت را بر عهده بگیرند، و حتی فرزندانمان را بفرستیم تا به آنها کمک کنیم تا به جوانانی دوست داشتنی، سازنده، اخلاقی و مستقل تبدیل شوند. برای من، این چهار صفت، اهداف جهانی فرزندپروری را نشان می‌دهند. با این حال، من با بسیاری از والدین صحبت کرده ام که به دلیل عمیق ترین عشق به فرزندان خود، می خواهند بیشتر، نه کمتر، برای آنها انجام دهند. آنها معتقدند که هر چه زمان، انرژی، توجه و پول بیشتری را به فرزندان خود اختصاص دهند، بهتر است.

       نکات مراقبت کودکان برای والدین

در طول صحبت های فرزندپروری ام، سعی می کنم کاری کنم که والدین به تمایل خود به فرزندپروری بیش از حد بخندند.

من دیوانه وار دور صحنه می چرخم و وسایل نامریی را از روی زمین برمی دارم، در حالی که احساس مادری را می کنم که لباس های بچه هایش را برمی دارد و شکایت می کند، می گویم: " بچه ها خیلی شلخته اند، نمی دانم چرا هیچ وقت چیزی را بر نمی دارند."

تماشاگران می خندند چون بلافاصله متوجه می شوند که چرا بچه ها لباس هایشان را نمی پوشند. مامان همیشه می خندد.

والدین از من سؤالاتی می پرسند که چگونه می توانند به فرزندشان کمک کنند تا بر ترس ها غلبه کند، یاد بگیرد که ریسک کند یا مسئولیت پذیرتر شود. مهم نیست که والدین چقدر محبت آمیز هستند، اغلب به نظرم می رسد که نمی توانند به فرزندشان در این چالش کمک کنند. شاید دوستان یا عموی کودک به او جرات لازم را بدهند. در اینجا یک پارادوکس وجود دارد: یک مشاور 19 ساله اردوگاه - یک غریبه - اغلب بهتر از والدین 39 ساله کودک می تواند لباس هایش را بردارد.

در تجزیه و تحلیل نهایی، کاره ای مهمی وجود دارد که ما نمی توانیم برای فرزندانمان انجام دهیم، تا جایی که می خواهیم.

کودکان برای رشد به روش هایی که باید رشد کنند، باید سربه سر ما بگذارند و معمولا از ما دور هستند.

https://civilica.com/doc/1491609/